Historia opisana w tomie 1 zaczyna się w PRL, we wczesnych latach siedemdziesiątych. Bohaterka po rozwodzie rodziców zostaje sama i wpada w towarzystwo miejscowego gangstera, za którego wychodzi za mąż. Przechodzi z nim piekło. Jest bita, maltretowana i zastraszana. Rodzi im się córka. Bohaterka postanawia uciec od koszmaru, w którym żyje, ale gangster odnajduje jej miejsce schronienia. Po kolejnym pobiciu, w którego efekcie ma połamaną szczękę i wybite zęby, podejmuje następną próbę ucieczki. Nie ma innego wyjścia, jak tylko wyjechać z kraju, gdyż tam władza bandyty nie sięga. Są czasy komuny i wykonanie tego planu graniczy z cudem. Jest również teoretycznie fizyczną niemożliwością, aby mąż podpisał zgodę na wyjazd córki. W jakiś niewyobrażalny sposób udaje się jej załatwić wszystkie formalności związane z wyjazdem i ucieka do obozu dla uchodźców we Włoszech. Spędza tam rok, po czym emigruje do Kanady. Udziela się w środowisku polonijnym, poznaje milionera, którego rzuca dla młodego i bardzo ubogiego mężczyzny, w którym się zakochuje. Zaczyna z sukcesem budować biznes, który po kilku miesiącach rujnuje jej ukochany. Po stracie majątku wyjeżdżają całą rodziną do Korei Południowej. Pobyt w Korei i dalsze dzieje autorki opisane są w tomie 2.

Drugi tom „Uciekinierki” zaczyna się od wyjazdu całej rodziny do Korei Południowej. W Seulu mąż bohaterki dostaje pracę jako nauczyciel angielskiego na miejscowym uniwersytecie. Bohaterka nawiązuje w szybkim czasie kontakty dyplomatyczne i otwiera własną firmę. Współpracuje z polską ambasadą przy obsłudze dużych grup przyjeżdżających na zaproszenie tej placówki. Odnosi spore sukcesy zarówno biznesowe, jak i finansowe. Zakłada izbę handlową. Przyjaźni się z najsłynniejszym kreatorem koreańskiej mody Andre Kimem. Pomaga w przygotowaniu koncertu Luciana Pavarottiego w Seulu. Organizuje w Polsce forum biznesowe z udziałem prezydenta Korei Lee Myung-baka. Przy wszystkich sukcesach na niwie biznesowej ponosi jednak porażkę w życiu prywatnym. Mąż zdradza ją notorycznie, będąc jednocześnie zazdrosny o sukcesy odnoszone przez żonę. Autorka popada w depresję, zaczyna nadużywać alkoholu. Bardzo podupada na zdrowiu. Jest zmuszona poddać się operacji wymiany obydwu stawów biodrowych. Lata między Polską a Koreą, nie mogąc się zdecydować na opuszczenie Azji. Po kolejnej zdradzie męża i bolesnym rozwodzie postanawia wrócić do Polski. Sprzedaje za duże pieniądze wcześniej zakupioną ziemię i zaczyna podróżować po świecie. Jedzie do Gruzji, gdzie organizuje dla koreańskich biznesmenów prywatne spotkanie z prezydentem Micheilem Saakaszwilim. Zatrzymuje się na rok w Mongolii, gdzie w sekretnej dolinie spotyka się z szamanami. Przejeżdża sama samochodem Stany Zjednoczone wzdłuż i wszerz. Mieszka rok w Las Vegas. Po podróżach osiada na Sycylii, gdzie w pięknym średniowiecznym miasteczku pisze swoje opowieści. W kolejnych książkach chce przekazać czytelnikom, że życie zaczyna się dopiero po pięćdziesiątce. Autorka mimo swoich lat nadal żyje pełnią życia i nie zamierza zrezygnować z marzeń. Chce na swym przykładzie udowodnić, że nigdy nie jest za późno na ich realizację, podobnie jak czynią to inne Ambasadorki Przedsiębiorczości Kobiet – bohaterki książki Urszuli Ciołeszyńskiej „NIGDY! Nie poddawaj się”.

Chcesz przeżyć niezwykłą przygodę w świecie fantazji i nie tylko? Chodź zatem, pokażę Ci go... Historia zaczyna się bardzo niewinnie. Dwoje dzieci chce poznać pewien sekret skrywany przez ten nieznany świat. Podczas swych poszukiwań spotykają innych mieszkańców i trafiają na kolejne tajemnice... Możesz przeczytać parę stron, lecz niewiele zrozumiesz, ponieważ sekret ukryty jest w całości opowieści o przygodach dwojga dzieci, które muszą się zmierzyć z czymś czego tak bardzo się boimy, a co jest nieuniknione. Gdy zacząłem ją pisać, myślałem, że będzie dla dzieci, lecz nawet ja nie wiedziałem, dokąd chce mnie zaprowadzić. Ta książka jest dla wszystkich, nie tylko dla dzieci.

Pod koniec listopada z naszej grupy jeńców wybrano piętnaście osób i wysłano do dużego majątku do pracy. Tu warunki są paskudne. Do zamieszkania mamy ciemne pomieszczenie, które kiedyś było chlewem. Wewnątrz zabudowania, wzdłuż ścian są prycze zbite z żerdzi, z siatką ogrodzeniową. Na nich leżą sienniki i po dwa koce. Pośrodku stoi piecyk żelazny, stoły i ławki z nieheblowanych desek. Obok naszego chlewika-sypialni jest podobne pomieszczenie, gdzie jest parownik i kran z wodą. To wszystko służy nam za umywalnię, łaźnię i pralnię. W szczycie o dwa metry od budynku jest drewniana ubikacja z podstawionym pod otworem sporym blaszanym kotłem, który po napełnieniu wynosimy opróżniać na polu. W odległości około trzech metrów od budynku biegnie ogrodzenie z drutu kolczastego. Codziennie wieczorem starszy wachman zamyka nas na kłódkę w tym chlewie. Rano otwiera ogrodzenie i chlewik i głośnym rykiem – Aufsteken – budzi nas ze snu, a po przeliczeniu rozpoczyna się normalny dzień ciężkiej pracy. Mycie i śniadanie, po śniadaniu zbiórka na dziedzińcu, podział na grupy i w asyście wachmanów wymarsz do pracy. Sam majątek znajduje się w zachodniej części wioski i składa się z dwóch dużych stodół, obory, dwóch budynków dla służby dworskiej i kilku pomniejszych budynków. Za zabudowaniami jest odgrodzony niewielki park z dobrze utrzymanymi alejkami, które prowadzą do niskiego dworku. Ów dworek niewiele się różni od dworków często spotykanych u nas w Polsce. Właścicielem majątku jest pruski junkier, którego jeszcze nie widziałem. Ma syna w szkole oficerskiej. Ziemi do obrobienia jest sporo, około trzech tysięcy mórg ziemi ornej, blisko dwa tysiące mórg łąk, kawałek lasu z leśniczówką i trochę polnych nieużytków obsadzonych wikliną, którą gdy nadejdzie zima, będziemy wycinać. Nie wspomniałem jeszcze, że przed nami przyjechało dwudziestu dwóch jeńców, przeważnie Ślązaków, którzy są ze sobą bardzo zżyci i stanowią odrębną grupę. Będę już kończył tę rozmowę, ponieważ jutro czeka ciężka praca i trzeba koniecznie zasnąć, a ja nie mogę spać i usypiam nad ranem.

Wszystkie drogi prowadzą na Dolny Śląsk… Profesor Teufel, leciwy i nieco eks-centryczny wykładowca Uniwersytetu Gdańskiego zafascynowany baśniami i legendami, znika w tajemniczych okolicznościach. W tym samym czasie z Karkonoskiego Muzeum zostaje skradziony kostur Ducha Gór – bezcenny zabytek znaleziony podczas prac budowlanych na terenie przyszłego pensjonatu. Gdy już mało kto wierzy w odnalezienie profesora żywego, do Świeradowa-Zdroju przyjeżdża jego studentka i niedoszła doktorantka, Klara Konarska. Zdolna, ale nieco zakompleksiona dziewczyna zmagająca się z wiecznym pechem, zostaje poproszona o dokończenie książki, nad którą pracował Teufel. Pisanie Bestiariusza szybko schodzi jednak na dalszy plan. Dziewczyna podejrzewa, że profesor może mieć coś wspólnego z zaginięciem kostura. Jedyne poszlaki to niedokończone SMS-y i tajemnicze sny. Niespo-dziewanie z pomocą przychodzi jej syn zaginionego, Oskar Teufel. Bohaterowie próbują odnaleźć profesora na własną rękę. Mają jednak coraz mniej czasu. Gdy w miasteczku giną kolejne osoby, tylko nieznajomy w garniturze, przedstawiający się jako Damian Bugaj, wydaje się rozbawiony całym zamieszaniem. I pojawia się zawsze w centrum niepokojących wydarzeń…

Książka o niezwykłych losach protestantów na Dolnym Śląsku, o ich wielkim wkładzie w rozwój duchowy i dorobek materialny tych ziem. Sentymentalna podróż bohatera odsłania w nowym świetle dzieje znanych obiektów i miejsc, losów ludzi, którzy tworzyli naszą, tę lokalną i światową, wielką historię…

Gra i historia. Tajemnica i prawdziwy skarb. Zagadka i szyfr, który można odczytać dzięki wskazówkom z historii miasta... Prawdziwe miejsca, fakty i... to coś do odkrycia! Skarby drzewa to powieść o tym, jak trójka młodych ludzi przez przypadek zostaje wciągnięta w fascynującą przygodę poszukiwania zaginionego skarbu. Czy znajdą tajemniczą, książęcą szkatułę, przekazywaną przez wieki z rąk do rąk? Jaki jest prawdziwy cel gry, którą podjęli? I czym są skarby drzewa? Kolejna książka Małgorzaty Lutowskiej, która łączy historię ze współczesnością i udowadnia, że obok nas są najbardziej niesamowite miejsca, historie, ludzie... Bohaterem książki jest może nasz dziadek... a akcja rozgrywa się tuż za rogiem... Ta książka to także element projektu „Moja Mała Ojczyzna”, realizowanego przez młodzież gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych pod kierunkiem nauczycieli i kuratelą Wydziału Oświaty i Wychowania w Jeleniej Górze, mającego na celu wzbudzenie potrzeby głębszego poznania miejsc, w których żyjemy. Powieść pięknie przeczytana przez młodą osobę, której aktorskie przygotowanie dodaje smaku przygodzie. Polecamy szczególnie młodym czytelnikom.

W Środzie Śląskiej, małym miasteczku nieopodal Wrocławia, znaleziono skarb! Składają się na niego niezidentyfikowane insygnia królewskie o niebywałej wartości, prawdopodobnie ze średniowiecza. Na znalezisko trafiono przypadkiem, podczas rozbiórki starych piwnic, przy wykonywaniu wykopów pod fundamenty nowego budynku. A więc skarb na Dolnym Śląsku! Zbiór opowiadań przedstawia losy Polaków, Niemców, Czechów i Żydów mieszkających na Śląsku, na przestrzeni różnych epok. Jedni tkwią tu od prawieków, drudzy przybyli z Kresów Wschodnich i oswajają nową ojczyznę, jeszcze inni wracają znad Menu i Neckaru, by ożywić dawne wspomnienia. Wszystkich łączy Śląsk. Czytelnik ma możliwość zanurzenia się wraz z bohaterami w niezwykłej aurze tej historycznej krainy, odkryć jej związki z Pragą, Berlinem, Drohobyczem, a nawet z Paryżem i Bari. Często mamy do czynienia z relacją przypominającą reportaż, czasem snują się wątki autobiograficzne, niekiedy pojawia się refleksyjna ballada, to znów lektura zmienia się w powieść historyczną. I nie pozostaje nic innego, jak – po wysłuchaniu książki – wyruszyć w drogę, by na własne oczy zobaczyć urzekający skarb średzki, stanąć przed klawikordem, na którym grał Beethoven, pojawić się w miejscu, gdzie Mieszko spotkał Dobrawę, zasmakować ciszy zamkniętej w Śnieżnych Kotłach i… może doznać wzruszenia, dotknąć tajemnicy.

O diable ryfejskim krążyły najróżniejsze wieści. Zwłaszcza wśród karkonoskich zielarzy. To przecież oni podbierali z jego górskiego ogrodu najcenniejsze zioła do wyrobu swoich słynnych leków. W Karpaczu mieli też swój cech – elitarną grupę specjalistów, do której wstęp kosztował trudny egzamin sprawdzający wiedzę i umiejętności. Któż nie marzył o wstąpieniu do niego?! Grymasili lekarze…, im nie po drodze było z laborantami… Intryga, młodzieńcza miłość, zielarskie tajemnice… Gniazdo Żmij Magdaleny Woźniak łączy je wszystkie w fascynującą opowieść o karkonoskich laborantach. Książka z serii „Z Biblioteki Ducha Gór”.

Powieść Małgorzaty Lutowskiej zachęca do wyruszenia w trasę. Nie jest to jednak przewodnik, a jedynie opowieść, która uświadamia, jak niezwykłą krainą są Góry Izerskie i ich Pogórze. Faktem jest jednak, że wielu czytelników po tej lekturze ruszyło w trasę. Nie trzeba bowiem wehikułu czasu, aby zanurzyć się w przeszłość. Jest ona obecna, żywa, istnieje wciąż w magicznej przestrzeni starych domów, napotkanych przedmiotów, spłowiałych zdjęć… Jeśli ktoś wybierze się szlakiem Alicji i Michała, napotka nie tylko opisywane krajobrazy, ale i niektórych bohaterów. Bez wątpienia odkryje też nowe miejsca i nowe postaci, idąc po prostu znalezioną ścieżką, tą znalezioną dla siebie. I może będzie nią z kimś najbliższym wędrował, albo i spotka na niej właśnie tego kogoś... *** Książka „Dla siebie znalezioną ścieżką” powstała jesienią 2003 roku, jednak historie przedstawione w powieści gromadziłam latami. Urodzona w Cieplicach, całe swoje dotychczasowe życie spędziłam na Dolnym Śląsku. Poznając coraz to nowe zakątki tego regionu, zaczęłam dostrzegać jego wyjątkowość, wyjątkowość nie tylko historyczną i krajobrazową, ale także etniczną i kulturową. (Autorka) *** Pięknie przeczytała tę opowieść również mieszkanka Cieplic, która jednak nie spędziła tu dzieciństwa, pochodzi z wielkiego miasta i tu właśnie, w tych górach i krajobrazach znalazła swoje miejsce na Ziemi. Agata Szmigrodzka nadała opowieściom pani Małgorzaty drugie życie. (Wydawca)

Charon jest powieścią, w której połączyły się dwa światy – współczesny i mitologiczny. Przeplatają się ze sobą, współistnieją i wzajemnie dopełniają. Ludzkie uczucia i emocje nie zmieniają się wraz ze zmianami cywilizacyjnymi. Radość wciąż sprawia przyjemność, a ból – boli.utora – niech książka stanie się dzięki temu wyjątkowa. Zastanawiali się Państwo kiedyś, co mógł czuć przewoźnik dusz na Styksie czy Acheronie…? Charon to ten, który odprowadza, przeprowadza, ale sam nie przenosi się w inny wymiar. Kursując od brzegu żywych do brzegu umarłych, żyje niejako w zawieszeniu pomiędzy dwoma światami. Jak do tego doszło, że został przewoźnikiem? Co czuł, gdy odprowadzał najbliższych? Czy właśnie ze względu na nich podjął się tego zadania? Czy też wybrał taką pracę, żeby oswoić paniczny strach przed śmiercią? A może chciał tym coś odpokutować? Czy wreszcie faktycznie przez swój fach, stał się najpodlejszym z podłych niewolników, czy też wybrańcem, strażnikiem świętego pomostu między życiem a śmiercią…?

TAŃCERKA to opowieść z pogranicza tego, co aż do bólu namacalne, wręcz fizjologiczne i tego, co oniryczne. To opowieść o łamaniu stereotypów i upartym dążeniu do celu. To historia o budowaniu siebie, o uczuciach, potrzebie miłości, akceptacji i zrozumienia. To także opowieść o budowaniu relacji międzyludzkich o wielkiej energii i sile oraz o ich braku i dystansie do otaczającego świata, o złudzeniach i trafianiu na mur nie do przebicia. W tym tyglu ludzkich namiętności i doznań autorka ukryła ważne przesłanie dotyczące tworzenia we współczesnym świecie. Agata Szmigrodzka sama przeczytała dla Państwa tę książkę, dużo więc w tym wszystkim jej samej...

Baśniowa przypowieść dla dorosłych. Wszyscy, którzy szukają odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące naszej ludzkiej psychiki, powinni ją poznać (…) Książkę czyta sama autorka – przekaz jest więc dzięki temu mocniejszy, bardziej emocjonalny, prawdziwy.

Droga do Domu to opowieść, której akcja toczy się w 1675 roku na terenie obecnej Szklarskiej Poręby oraz jej najbliższych okolic. Droga do Domu. O prawdziwym skarbie Karkonoszy i Gór Izerskich to pierwsza część powieści, w której Karkonosze i Góry Izerskie ukazane są w niecodziennym, pełnym magii i zapomnianych historii wymiarze. Jej akcja toczy się w 1675 roku na terenie obecnej Szklarskiej Poręby oraz jej najbliższych okolic. Głównym bohaterem jest Walon – wychowanek owianych tajemnicą poszukiwaczy minerałów i kamieni szlachetnych, którzy pojawili się na tych terenach już w XII w. Na co dzień żyjący z dala od ludzkich siedzib za to w bliskim kontakcie z dziką, górską przyrodą, zostaje postawiony przez los przed koniecznością wyprawy po legendarny skarb Walończyków. Niezauważalnie owa wyprawa zmienia całe jego dotychczasowe życie, odkrywa właściwe pojmowanie pozostawionych mu w spadku walońskich nauk, czyni go strażnikiem walońskiego skarbu. Jedynymi towarzyszami Walona w tej podróży są wilki, z którymi niezwykła przyjaźń rodzi nader poważne konsekwencje i w której jak w krzywym zwierciadle odbijają się relacje międzyludzkie. Oprócz Walona kimś, kto dostrzega mizerność tych ostatnich jest mały chłopiec, dla którego Walon staje się duchowym przewodnikiem. Osnute magią i czarami przeżycia wprowadzają bohatera do świata tajemnic oraz legend, w których Karkonosze i Góry Izerskie są nie tylko przestrzenią zjawiskowo pięknej i fascynującej pomysłowością przyrody, ale i przestrzenią Ducha Gór, który jest… No właśnie. Znakomite pióro Przemysława Żuchowskiego uchwyciło tę dziwną atmosferę Karkonoszy i Gór Izerskich, która od stuleci przyciąga na ich obszar poszukiwaczy skarbów, ludzi sztuki, nauki oraz turystów. Przyciąga, bo okazuje się, że gdziekolwiek by się tu nie rozejrzeć, tam zawsze natrafi się na baśń, czar, tajemnicę. Jeśli ktoś jej zakosztował, głodny jest jej dalszego odkrywania, dla tego, komu jeszcze jest obca, ta książka uczyni z niej wspaniałą przygodę.

Droga do Domu. O prawdziwym skarbie Karkonoszy i Gór Izerskich to pierwsza część powieści, w której Karkonosze i Góry Izerskie ukazane są w niecodziennym, pełnym magii i zapomnianych historii wymiarze. Jej akcja toczy się w 1675 roku na terenie obecnej Szklarskiej Poręby oraz jej najbliższych okolic. Głównym bohaterem jest Walon – wychowanek owianych tajemnicą poszukiwaczy minerałów i kamieni szlachetnych, którzy pojawili się na tych terenach już w XII w. Na co dzień żyjący z dala od ludzkich siedzib za to w bliskim kontakcie z dziką, górską przyrodą, zostaje postawiony przez los przed koniecznością wyprawy po legendarny skarb Walończyków. Niezauważalnie owa wyprawa zmienia całe jego dotychczasowe życie, odkrywa właściwe pojmowanie pozostawionych mu w spadku walońskich nauk, czyni go strażnikiem walońskiego skarbu. Jedynymi towarzyszami Walona w tej podróży są wilki, z którymi niezwykła przyjaźń rodzi nader poważne konsekwencje i w której jak w krzywym zwierciadle odbijają się relacje międzyludzkie. Oprócz Walona kimś, kto dostrzega mizerność tych ostatnich jest mały chłopiec, dla którego Walon staje się duchowym przewodnikiem. Osnute magią i czarami przeżycia wprowadzają bohatera do świata tajemnic oraz legend, w których Karkonosze i Góry Izerskie są nie tylko przestrzenią zjawiskowo pięknej i fascynującej pomysłowością przyrody, ale i przestrzenią Ducha Gór, który jest… No właśnie. Znakomite pióro Przemysława Żuchowskiego uchwyciło tę dziwną atmosferę Karkonoszy i Gór Izerskich, która od stuleci przyciąga na ich obszar poszukiwaczy skarbów, ludzi sztuki, nauki oraz turystów. Przyciąga, bo okazuje się, że gdziekolwiek by się tu nie rozejrzeć, tam zawsze natrafi się na baśń, czar, tajemnicę. Jeśli ktoś jej zakosztował, głodny jest jej dalszego odkrywania, dla tego, komu jeszcze jest obca, ta książka uczyni z niej wspaniałą przygodę.

Droga do Domu. O prawdziwym skarbie Karkonoszy i Gór Izerskich Księga II to nie tylko zaskakujące zwrotami wartkiej akcji przygody zaprzyjaźnionego z watahą wilków Walona, to również pogoń za tajemnicą i rozwiązaniem skrupulatnie utkanej intrygi. W klimat ówczesnych Gór Olbrzymich wplatają się mroczni rozbójnicy i piękna wiedźma, uwikłana w dramatyczną przeszłość. Historia i autentyczne miejsca, ścigają się z legendami i baśnią. Czy Skarbiec Waloński istnieje? Kim są tajemniczy ludzie w kapturach? Co zawiera zagadkowa księga napisana przez kopacza złota? Kim naprawdę jest dziwaczny przybysz z Francji i dlaczego przemierza górskie śnieżki? Pytania się mnożą, a klucz do odpowiedzi staje się cenniejszym niż życie…